Category: Linda Schrijft
De tunnel
Drie felrode lampen zweven boven de grond, niet ver bij me vandaan. Ze lijken op aureolen, of op vuurwerk dat is bevroren vlak nadat het uit elkaar knalde. Alles eromheen is zwart, zwart en grijs. Meer lijkt er even niet te zijn. […]
Het aquaduct
Met open mond van bewondering staar ik naar het enorme bouwwerk. De hitte beukt verzengend op ons in, marskramers proberen mijn aandacht te trekken, de bus toetert om een koppige ezel van de weg te jagen. Maar al deze geluiden, het stof, […]
Het zware hart op het ruime sop
“Schatje! Schatje, ik hou van je! Tot over drie jaar!” Met vochtige ogen staat de man naar de vrouw van zijn dromen te zwaaien. De wind rukt al aan zijn kleren, terwijl hij vanaf het dek naar haar staat te kijken. Zij […]
De tijd zal het leren
Het laboratorium was een zooi, maar dat was het meestal. Eigenlijk was het die naam niet waard. Een laboratorium zou betekenen dat het het technisch, klinisch, of op zijn minst wetenschappelijk verantwoord zou zijn. Dit was gewoon een oude schuur waar een oude werkbank […]
De ruimte is stil. Er klinkt wel gefluister, maar het is amper te verstaan. Ik staar naar jouw gezicht, er staan zweetdruppeltjes op je voorhoofd en je likt nerveus over je lippen. Het is een gebaar dat me nu al ergert, en […]