Werken in een boekwinkel is zo verkeerd nog niet. Zou je denken. De hele dag worden de meest vreemde situaties naar je hoofd gegooid.

“Maar wat wil je dan lieverd?” De moeder klinkt haast wanhopig. Dochterlief moet voor het eerst literatuur lezen voor school, en elk boek dat ik tot nu toe aanraadt wordt schouderophalend teruggelegd. Het schiet duidelijk niet op. In een laatste poging kom ik aan met een vernieuwde uitgaven van Robinson Crusoe. Het is een gok, het boek komt eigenlijk van onze ‘kinderafdeling’ maar valt officieel binnen de jeugdliteratuur. “Ja, het is echt niet dat ik een simpel boek wil. En dit is een kinderboek!” Het woord ‘kinderboek’ wordt op giftige toon naar mijn hoofd gesmeten. Alsof het iets heel vies is. Ik trek mijn wenkbrauw op. Defoe’s Robinson Crusoe, zelfs herschreven, is behoorlijk zware kost. De moeder kijkt me verontschuldigend aan, de puber dwaalt weer af naar de tijdschriften.
“Is dit anders geschikt?” Wieringa’s Joe Speedboat verschijnt ten tonele. Een klassieker op de leeslijst, maar wel voor de bovenbouw. En mevrouw de puber mag dan wel zeggen dat ze geen ‘simpel’ boek wil, maar ik vermoed dat het wel degelijk een factor is dat ze gewoon geen zin heeft in een beetje moeite doen. “Mam, reken je deze ook even af?” Ze drukt haar moeder een editie van de Vogue in handen. Bijzonder, ze heeft de Italiaanse uitgekozen… Haar moeder kijkt ook verbaasd op, en een beetje geïrriteerd. “Lieverd, we zijn hier voor een boek voor school.” Ik begin te grijnzen, besluit dat nest even op haar nummer te zetten. “Wat goed dat je meerdere talen spreekt!” Normaal ben ik echt niet gemeen tegen klanten, hoogstens in mijn hoofd, maar nu kan ik het niet laten. Het meisje en de moeder kijken me verbaasd aan. “Italiaans?” Ik wijs naar het woordje middenin de O van de titel: ‘Italia’. De moeder proest het nog net niet uit, het meisje kijkt woedend naar mij. “Het gaat om de fotoshoot erin mam.” Maar de moeder heeft het gehad. “Ik ga geen tijdschrift kopen dat je niet eens kunt lezen. We worden het duidelijk niet eens over een boek vandaag. Dank u wel, maar we komen een andere keer terug.” Ze glimlacht vriendelijk naar mij, ik groet haar beleefd. En weg zijn ze weer.