Boeken, profielwerkstuk en onderzoek
Werken in een boekwinkel is zo verkeerd nog niet. Zou je denken. De hele dag worden de meest vreemde situaties naar je hoofd gegooid.
Moeder en dochter staan al een tijdje druk met elkaar te overleggen. Het lijkt erop dat ze het niet eens kunnen worden over een aantal boeken, iets dat we wel vaker zien in de winkel. “Laten we beginnen met Plato”, zegt de moeder terwijl ze Plato’s Symposium in de handen van haar dochter drukt. “En een dichtbundel over de liefde?” Dochter houdt een werk van Neruda op. Moeder kijkt bedenkelijk. “Daar heb ik er een paar thuis van. Alain de Botton is ook een goeie.” Waarop ze zich naar mij wendden en ik het boek uit de kast haal voor ze. Nou ja, ik wijs het aan zodat ze het zelf kunnen pakken. Ik kan er weer eens niet bij. Maar nu ze weten dat ik achter de kassa sta, worden de pijlen op mij gericht. “Weet u misschien nog goede boeken over de liefde?” Even wordt het ijzig stil in de winkel en die stilte werkt niet goed voor mijn inspiratie. Glazig staar ik naar de twee klanten. Ik moet nu echt iets gaan zeggen, anders wordt dit vreselijk gênant. “Roman of non-fictie?” Non-fictie, geven beiden aan. Nog steeds staat mijn blik op standje ‘onwetend’. Hoewel ik veel non-fictie lees is ‘de liefde’ niet bepaald mijn expertise. Ook niet in boeken. Een andere klant schiet toe, mij reddend van de pijnlijke stilte.
Meer en meer titels worden aangedragen, bekeken, overwogen, en soms in de armen van het meisje geduwd. Inmiddels ben ik nieuwsgierig geworden. Waarvoor zijn al die boeken over de liefde? “Mijn profielwerkstuk”, zegt dochter luchtig. “Ik schrijf het over de liefde.” Mijn ogen worden groot, net als mijn verbazing. Het concept van de liefde is een breed, omslachtig, vaag, en zeer lastig filosofisch vraagstuk waar je een scriptie of zelfs een proefschrift over zou kunnen schrijven. Het profielwerkstuk is een mini-versie daarvan, geschreven in het laatste jaar van de middelbare school! “Nou, dan doe je je research grondig”, zeg ik, mijn best doende niet overdonderd te klinken. “Ooh, dis is pas de basis hoor”, valt haar moeder haar bij. “Na dit kan ze besluiten welk aspect van de liefde ze wil behandelen.” Zeven boeken als basis?! Terwijl het meisje haar moeder dankbaar aankijkt voor de aankoop, voelt mijn scriptie zich magertjes en ondergewaardeerd door de schrijver.