Boeken, Charlie Hebdo en zeurpieten

old-books-photography-2399781[1]Werken in een boekwinkel is zo verkeerd nog niet. Zou je denken. De hele dag worden de meest vreemde situaties naar je hoofd gegooid.

“Heeft u de Charlie Hebdo?” Ik kijk op van mijn krant. Er staat een stereotype Fransman voor mijn neus. Baret, stokbrood, zwarte jas met rode sjaal, en een onvervalst plat-Amsterdams accent. “Nee meneer, die is al een tijdje uitverkocht.” Bovendien hebben we die destijds niet eens gekregen. “Nee, ik bedoel de nieuwe, de normale.” Laatdunkend kijkt de man naar me. Ik leg de krant neer. Een tijdje geleden was inderdaad aangekondigd dat 25 februari een nieuwe Charlie Hebdo gedrukt zou worden. “Die krijg ik niet meneer.” “Dan wil ik hem bestellen!” Ik onderdruk nog net een grom. “Dat zal niet gaan meneer, er is geen importeur in Nederland die hem in het aanbod heeft.” “Oh? Nou, de Franse boekhandel heeft hem vast wel!” Dan gaat u toch lekker daarheen? Maar dat zeg ik toch maar niet. “Dat kan ik niet zeggen, als ze een exporteur in Frankrijk hebben dan hebben ze hem mogelijk binnengekregen.” “Ik vind het belachelijk! Het Ministerie van Buitenlandse Zaken zou dit blad moeten importeren en distribueren!” Dat vind ik dan weer belachelijk, maar ook dat zeg ik maar niet. Ik kijk hem alleen maar sceptisch aan. “Ik denk niet dat dat ooit gaat gebeuren meneer”, zeg ik kalm. Ik moet heel hard op mijn tong bijten om niet in lachen uit te barsten. “Iemand zou daar een brief over moeten schrijven naar Rutte”, stelt de vent nog.

Uiteindelijk vertrek hij zonder iets te kopen…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

error: Content is protected!!